Kurban Bayramı nedeniyle dostlar geldi, dostlara gittik…

Murat Polat adlı yakınım bir öneride bulundu. Önerisini sizlerle paylaşmak istiyorum:

Türkiye Cumhuriyeti Devleti, Atatürk’ten sonra kötü yönetildi. Son yıllarda ise, kötünün kötüsü yönetildi, yönetildi.

Kötü yönetimler sonucu, ülke olarak iç ve dış borç batağına saplanıp kaldık, IMF denilen emperyalist kuruma bağımlı hale geldik.

Ulus olarak, kötü seçim yaptığımızı, ülke yönetmesini bilmeyenleri ülkeyi yönetmeleri için seçtiğimizi kabul edelim, ülkenin bugünlere gelmesinde payımız olduğunu yadsımaya kalkmayalım, IMF bağımlılığından kurtulmak için, devletimizin bütün borçlarını üstlenelim ve ödeyelim.

Örneğin; önümüzdeki yıl kurban kesmeyelim, kurban paralarını devlete verelim! Borcu bir kerede ödeme yetmiyorsa, ikinci yıl da aynısını yapalım.

Ekonomik bağımsızlığını yitirmiş, borç batağında yüzen ülkenin insanlarının, kurban kesmeleri doğru ve kabul olur mu? Olmayacağı düşüncesindeyim.

Ben de…

Din adamlarımız ne düşünürler, Murat Polat’ın önerisine nasıl yaklaşırlar bilemem ama, ulusal bağımsızlığın ana hatlarından biri olan “ekonomik bağımsızlığı” elde tutabilmek, yitirmemek için, değil bir kere, gerekirse onbir kere kurban kesmeyelim, kurban paralarını devlete yatıralım.

Ama o paralar, çarçur edilmesin, hortumculara gitmesin, amacı doğrultusunda kullanılsın ve devletin iç/dış borçları hepten ödensin…

Böyle bir ulusal dayanışmayı yapar mıyız? Bizleri, böylesi bir ulusal dayanışmaya yönlendirecek ve böylesi bir ulusal dayanışma ile bilinçlendirecek siyasi kadroları ülke yönetimine seçer miyiz?..

Ah! Keşke başarabilsek!..