BATAKLIKLARI KURUTAN AYRINTIYI FARK EDECEK MİSİNİZ?

Siz bu kurban bayramında ne yaptınız bilmiyorum ama benim için çok önemliydi bu bayram. Çünkü belki de hayatım boyunca unutamayacağım bir haberle karşılaştım Antalya Belek’te...

Bataklıkları cennete çeviren bir ‘insan’ı tanıdım...

Onun adı Bülent Göktuna...

Ünlü İngiliz devi Vodafone’i Türkiye’ye getirdiği, dönemin Başbakanı Tansu Çiller’i Margaret Teacher ve Tony Blair’le tanıştırdığı, dünya devi Vodafone’i Türkiye’ye gelmeye ikna ettiği söylenen kişi.

Kimya mühendisi, bioenerji uzmanı ve Mineks İnternational adlı yatırım danışmanlık şirketinin sahibi ve bir golf tutkunu.

Ancak onu diğer golf tutkunları ve işadamlarından ayıran bir özelliği var Göktuna’nın:

O, aynı zamanda çocuklara da aşık.

Antalya Belek’teki National Golf Club’un da kurucusu ve Yönetim Kurulu Başkanı Göktuna, belki de birazdan ayrıntılarını okuyacağınız satırlardaki bu özelliği dolayısıyla bana göre her türlü övgünün üzerinde bir işadamı.

Ne mi yapıyor Göktuna?

Yetimhane ve bölgedeki en fakir çocukları alıp, hayatlarını kurtarmaya çalışıyor.

‘Hayatlarını kurtarmak’ derken, sakın abarttığımı sanmayın.

Çünkü o gerçekten bunu yapıyor.

Antalya Belek’te faaliyet gösteren National Golf Club’da 60’a yakın çocuk var. Bunların büyük bölümü Çocuk Esirgeme Kurumu’ndan. Diğerleri ise, bölgenin en fakir ailelerinin çocukları.

İşte bu çocuklar 8 yaşında seçilip, bu kulübe getiriliyor ve o andan itibaren hayatlarındaki değişim başlamış oluyor.

Şimdi sakın “Aman canım ne olacak, bir golf oynamayla çocukların makus talihi mi değişecek?” demeyin.

Demeyin, çünkü bu çocuklar, golfun yanı sıra, İngilizce ve adab-ı muaşeret (Görgü kuralları) dersleri de alıyor. Üstelik giyim kuşamlarına varana kadar her türlü masrafları Göktuna tarafından karşılanıyor.

Bu zamana kadar çocuklara kaç para harcadığını tüm ısrarlarımıza rağmen söylemiyor Göktuna.

Oradakilerden aldığımız duyumlardan, sadece ayda 5 bin TL’nin üzerinde ulaşım servis ücretleri olduğunu öğreniyoruz ki, varın gerisini siz getirin.

“Neden bunu yapıyorsunuz?” diye basit bir soru yöneltiyoruz kendisine:

“Hayatları değişecek” diyor ve başlıyor anlatmaya:

“Yetimhanede veya fakir bir ailenin çocuğunu kaderine terk etmemekle başlıyor herşey. Onlar burada golf öğrenirken, bir yandan iyi hocalar tarafından İngilizce ve adab-ı muaşeret’ dersleri alıyorlar. Böylece bilgili, dolu ve ayakları yere gerçekten sağlam basan birer insan olarak yetişmelerini hedefliyorum. Bu benim misyonum. Birgün bu çocuklardan bir Avrupa veya dünya şampiyonu da çıkacak. Ama çıkmasa da çok fazla üzülmem. En azından dünyanın herhangi bir ülkesinde stantartı yüksek ücretlerle golf hocalığı da yapabilirler. Yani bir şeyler farklı olacak sonuçta...”

O konuştukça hayret ediyorum.

Ben bu zamana kadar okul kuran, çocuk okutan çok hayırsever gördüm ve birçoğuyla da söyleşi yapma imkanım oldu. Ancak burada durum çok farklı.

60 çocuğun hem de en iyisinden her türlü ihtiyacı bir tek ona ait. Onları, hayır olsun diye hayata sıradan değil, ‘normal üstü’ hazırlama hedefi şaşırtıyor insanı.

Öylesine değil yani...

Gurur duyuyor çocuklarıyla...

Bülent Bey sağımda konuşurken, gözlerim o yeşil denizi ve göz alabildiğine engin golf sahasına dalıyor...

Bir zamanlar bataklıkmış bu bölge. Burayı dönüştürüp, bin dönüm arazi üzerinde bir cennet yaratan bu adamın, hayatları belki de bir bataklık tarafından yutulup, son bulması muhtemel çocukları da aslında nasıl çekip aldığını düşünüyorum bataklıktan...

Gözleri dolu dolu oluyor insanın...

Bir an kendinizi ya da çocuğunuzu getirin gözlerinizin önüne....

Zamanında imkanı olan birileri elinizden tutsaydı, aslında neler başarabileceğinizi hiç aklınıza getirdiniz mi?

Kim bilir kaçınız kaçırdınız fırsatları bir el uzatılmadığı için...

İşte bunları düşünüyorum o anlatırken...

Bir yandan da, ‘yardım ediyorum’ diye şov yapanları...

Ve bu bayramın son akşamı, sizler yarın yeniden başlayacak rutin yaşamınızı düşünürken, ben bataklıklardan cennet yaratan ve her türlü övgünün üzerinde olan bu harika insanı tanımanızı istediğimden, şevkle vuruyorum tuşlara...

Birileri yaşanmamışlıkları, uzatılmamış elleri düşünüp üzülürken, imkanı olduğu halde batan hayatlara el uzatmayan birileri de utanır diye umuyorum...

Teşekkürler Bülent Göktuna...
Kurutup, cennete dönüştürdüğünüz bataklıklar için teşekkürler...

Ve o bataklıklardan çekip kurtardığınız hayatlar için binlerce teşekkürler...