Bir annenin ibret olacak feryadı

çok çok üzüldüm esraya esrayı oglumun küçüklügünden beri tv lerde gazeterde takip ederdim annesinin mücadelesini içim burkularak izlerdim sonra oglum büyüdü ve lisede bir arkadaşına uyuşturucuyu bırakması için yardım etmeye çalıştı oglum kurtaramazsın sende bulaşırsın dedim dinlemedi ve bulaştı sonra zor zahmet onu özel bir üniversiteye yazdırdım çünkü devlet okulunu kazamamıştı bende ögrenciler içinde okul hayatı içinde olursa bırakır bu maddeyi dedim fakat ne yazıkki okulda büyük çogunluk kullanıyordu bu maddeyi sonra okuluda bıraktı evden de ayrıldı bir bagımlı kadınla yaşamaya başladı kadın oglumla görüşmeme bir nevi duvar örmüştü her görüşme talebimde bir işi çıkıyordu görüşemiyordum artık taksim sokaklarının delikanlısıydı o artık onu butun taksimdeki satıcılar tanıyordu ve bende taksim kadını oldum her gittigi yere gittim hafiye olmuştum artık ömrüm sokaklarda geçiyordu kabuslarımda hep uyuşturucudan ölüyor görüyordum onu... babası iflas etmişti eve dönsem ne olcak ki beni okulada gonderemeyeceksiniz birde ben yük olacagım diyordu haklıydı ama sartlar ne olursa olsun o daha anne kuzusuydu ve en agır maddi şartlarda o kadından onu kopardım eve getirdim krizlerinde gittim ona hacı hüsrevden uyusturucu aldım her saniye sohbet ettim inanılmaz gıda takviyesi yaptım dr ru reddetti ve okuluna gittim tekrar kayıt yaptırdım o kaydının silindigini dosyasının yöke gittigini sanıyormuş ... ve gecelerce bitmeyen sohbetlerimiz sonucunda ikna oldu zaten ikna olmuştu fakat madde yoksunlugu nöbetleri oluyordu onuda azar azar gidip hacı hüsrevden alıyordum sonunda o azaltmalarda bitti şimdi asla ama asla kullanmıyor ha test falan yaptırmadan anlıyorum içmedigini çünkü 3 cü sınıfa geçti okulunda konferanslarda sunumlar yapıyor hocalar surekli arıyor eve gelir gelmez derse başlıyor pırıl pırıl bir zeka eski hiper aktif zekası kayboldu duru temiz bir zekası var simdi anlıyorum içmiyor ve içmeyecekte bunun dünyadaki en berbat keyif verici madde oldugunun bilincine vardı çünkü inanılmaz bir bagımlıydı bulabildigi her türlü maddeyi kullanıyordu şimdi çok çok iyi mutlu sporuna gidiyor hafta ortası okula cumartesi pazar işe gidiyor bunu anlatmamdaki gaye uyuşturucu zengin fakir mutlu mutsuz ayırmıyor bu bir pazar bütün gençlerde müşteri bunu böyle bilin ve çocuklarımıza bilinçli sahip çıkalım nereye kimle gittigini bilmek sahip çıkmak degil ennnn onemli şey çocugumuzla sohbet ben iyi anne olamadım işle bozdum kafayı oglumu ergenlik çagında yalnız bıraktım yanlış yaptım para her zaman bulunuyor ama evlat bulunmuyor nasılsa gittigi yeri biliyorum dedim görevim bitti ama en ummadıgınız arkadaşı bagımlı çıkabiliyor lütfen çocuklarımıza sohbetle sahip çıkalıp onlar gelip bize her şeyleri anlatacak kadar onlara yakın olalım ve bagımlı çocugu olan bütün annelere allah yardım etsin güç kuvvet versin esranın annesi gibi sonucunda ölsede peşini bırakmayalım çocuklarımızın sevgiler

acınız paylaşkam isterım teyzecım ben anlamı yorum bunu kulanıp ta ne anlı yolar bılmıyorum ama onu kulanı ca kendılerını bişey zanedı yolar ama bılmı yolar genclık lerını yok olduhunu

teyzecim ilk öncelikle sabrınızı taktir ediyorumm çok ii bi nane olmadığınızı savunmuşsunuz ama bence oğlunuza en büyük iiyiliği o bataklıktan kurtararak yapmışsınız haklısınız aileler artık çocuklarının dertlerini dinlemiyorlar ama tek suçluda aileler değil arkadaş cevresi insanı ailesinden daha çok etkilemekte malesefkii esranın annesini en iyi siz anlıyorsunuzdur siz çocuğunuzu kazandınız ama malesefkii toplum ve ailesi esradan mahrum kaldıı umarım hayatınızda herşey istediğiniz gibi olur vee bir daha bu kadar kötü bi olay yaşamassınız ve umarım okuyan herkesss bu maddenin iğrençliğinin farkına varır vee bırakma umuduyla doktora başvururlarr benım yakın arkadaşlarımdan biri de bu yüzden vefat etmiştii :(

öncelikle ailenin bası sağolsun ve şu lanet şeyi neden kullandıkalrını hala anlamış değilim merak mı özentimi yooksa kendini farklı yapma çabasımı hala anlayabilmiş değilim bende 20 yaşında biriyim fakat bu güne kadr o kadar sorunla karşılaşmama o kadar ortama girmeme rağmen hiç bi madde kullanmadım böle acı haberler gördüçe daha da bi soğuyorum yazık gençlerimizin kendilerine de ailelerine verdikleri üzüntülere de tekrardan başınız sağolsun

dısarıdan bakınca ölum ne kadar kolay degılmı ama annem ve ben esra icin 1992 den berı uzuntuden her gun oluyorduk kardesı aslıhan kocyıgıt

mutlak suretle çok üzücü bir durum ama neden bi insan kendine ve çevresindeki insanlara böyle acılar versin neden hayattayız hiç düşündünüz mü? yaşamak varken neden kişi olumsuzluklarla savaşsın anlamıyorum kaldı ki türkiye şartlarında çalışıp emek sarfedip ailesine bakmakla yükümlü birçok insan var lütfen artık şu gençlik o uykudan uyansın çünkü hayat çok kısa ve acımasız

Söze nasıl başlayacağımı gerçekten bilmiyorum.Kitabınızı defalarca okudum,defalarca üzüldüm. Aklıma Esra ile Bakırköyde aynı odada kaldığımız günler geldi.Ben de madde kullanıcısıyım,çeşitli maddeler işte,eroin dışında.Mutsuz bir ailenin mutsuz bir çocuğuyum.28 yaşındayım ama hala mutsuzum.ve inatla madde kullanmaya devam edeceğim,ta ki ölene kadar...Daha iki gün önce intihar girişimim oldu ama yazıktır ki kurtarıldım.Babam tarafından üç defa cinsel tacize uğradım ve her gün aynı sahnelerin gözümün önünde canlanmasından nefret ediyorum ve belki de onları cezalandırmak için madde kullanmaya devam edeceğim.Daha fazla acı çekmek istemiyorum,bu dayanılmaz hayata daha fazla katlanabileceğime de inanmıyorum.Şimdilik elveda........

CANIM nahide teyzecim ve canim aslihan sizi cok iyi anliyorum daha dogrusu anlamayacalisiyorum . Sizinle15 yil once tanismistik esrabalami cok iyi tanirim sizde beni tanirsiniz , MURAT dersen belki.... Allahtan rahmet kalanlara sabir ve bas saglidi diliyorum..

 işte yıllar geçiyor ve acısı biz ailelerde kalıyor. sene ikibinonbir. aylardan mart. ve bizler için esra yine o en sevimli hali ve muzurlukları ile esra.. dünyanın en zeki kızı, çok yetenekli bir ressam, bir o kadar hatip, konuşarak ikna edemeyeceği kişiyi tanımam, ister düz yazı olsun ister nazım yazdıklarını okuma şansınız olsaydı eminim başka diyarlara rahatlıkla götürebilirdi sizleri....    biri sormuş yirmi yaşındayım nasıl oluyorda başlıyorlar bu insanlaaaar? ne diyeyim aman öğrenme!' ama büyük te konuşma! esra ve niceleri yaşamlarında kendilerini bu pislikten kurtaramadılar, en azından vefatları örnek olsun ki sevgili arkadaşım gibi konuşabilsin bazıları...