Aylardan eylül...

Siz hiç eylül çiçekleri derlediniz mi.

Kasımpatılar yüreklerimizin kıpırtısını yansıtıyor...

Her yaprağı özgür her yaprağın kıpırdanışı ayrı bır hınzır.

Oysa hazan mevsimidir, hüzünü mü yaşıyoruz...

Aslında belkide doğa kendini yenilemek, yeniden yaşama merhaba diyebilmek için inzivaya çekiliyor..

Kışın bereketli karları, yağmurlarıyla beslenecek...

Dibine döktüğü yapraklarla beslenecek...

Yani kendi sevgisiyle kendisini büyütecek...

Hazan mevsiminde, hep güz düşleri kurarım..

Serin bir sonbahar akşamı, kurulan çilgingir sofrasında okunan şiirler...

Alıp götürür beni ummadığım dünyalara...

Okuduğunuz her mısra

Yaşamınızın belki en unutulmaz renklerinden olacak, bunu unutmayın...

Sonbaharda ne hazan var, ne de hüzün...

Sadece şarkılarda kaldı bu söylenenler...

Yaşamında sonbaharı yok..

Baharı sonlayan hep biziz..

Oysa sonbahar yaprakları bizi derin bir romantizmin içine itebilir...

Belki yazın hınzırlığından çıkan gözlerimiz ve yüreğimiz derin bir sesizlik içinde yeni sevgiler üretecektir...

Sonbaharda sevgi çiçeklerinizi derleyin...

Yüreğinizdeki o hazan esintileri, sevgi dağarcınıza yeni damlacıklar eklesin...

Kışın sert soğuklarında o sevgi damlacıkları ısıtsın bedeninizi...

Sonbaharda yaşamın erdemini yakalayacaksınız inanın...

Neden mi..

İlkabaharın kanınızı kıpırdatması, yaz aylarınn hınzır düşleri bu hazan mevsiminde bir sakin durgunluğa ve düşünceye dönüşecektir..

Sevgi açlığınızı o gün fark edeceksiniz...

Baharın en güzelidir sonbahar...

Çünkü eskinin bittiğini, yeninin başladığını haber verir.

Dökülen her yaprak yeni bir doğumun başlangıcıdır...

Bu hazan mevsiminde güz gülleri toplayın...

Hazan mevisiminde de güller kırmızı açar...

Kasımpatılar ise renk çümbüşüdür...

Önemli olan gönlünüzdeki güllerin açması..

Sevgi gülleri...

Onlar çok narindir, sakın kırmayın...




YEŞİL PRANGA

Ben iki kişiyim, sensizlik yakışmıyor bana…

Hayalini beynime, sevgini yüreğime koydum..

Ben iki kişiyim…

Ben neredeysem sen oradasın…

Belki elin eline değemedi ama olsun..

Gözün, gözüme değdiği gündür kürek mahkumiyetim

İki yeşil göz benim prangalarım…

Ne çözmek istiyorum ne kurtulmak…

Ben bu mahkumiyeti seviyorum..

Ben iki kişiyim..

Beynimdeki sen, yüreğimde ki sen, bir de bu eski beden

Semt semt İstanbul’u dolaşıyorum..

Bulurum, biliyorum…

İstanbul’u dolaşıyorum….

Bebek, Aşiyan, Nişantaşı, Kadıköy, Üsküdar..

Seni arıyorum…

Merak etme tanırım seni

Benim parangalarım var

O güzel yeşil gözlerinden.