'Devlet Bahçeli neden 8 gün bekledi?'

MHP lideri, Mersin’deki bayrak olayından sonra tam 8 gün suskun kaldı, sonra da ülkücülere ’tahrike kapılmama’ çağrısı yaptı.

Hürriyet Gazetesi yazarı Faruk Bildirici'nin yazısını alıntılayarak aktarıyoruz..

‘NEDEN masaya elini vurmuyor diye düşünenler varsa onlara cevap veriyorum’ diye söze başladı Genel Başkan Devlet Bahçeli. Mersin’deki Nevruz mitingi sonrasında iki çocuğun Türk bayrağını yere atıp çiğnemesinin ardından tüm Türkiye ayağa kalkmış, Genelkurmay Başkanlığı sert bir açıklama yapmış ama Bahçeli o ana kadar suskunluğunu bozmamıştı.

CHP lideri Baykal ve DYP lideri Ağar’ın son derece sert demeçler verdiği o günlerde Bahçeli, beklemeyi yeğledi. Tam sekiz gün sonra, 29 Mart’ta toplanan Merkez Yürütme Kurulu öncesinde açıkladı kamuoyuna düşüncesini:

ÖNCE KENDİ ÇOCUĞUNU ÇIKAR

Mukaddes hiçbir değer tanımayan bu ihanet yolcularının kışkırtmaları, şerefli Türk bayrağına alçakça el uzatmak noktasına kadar taşınmıştır. Türk milletinin sabrını taşıran bu tahriklerin perde arkasındaki gözü dönmüş ihanet odakları ateşle oynamaktadır.

Bahçeli, sözlerini noktalarken, ülkücü gençlere de ‘tahriklere kapılmamaları, sağduyulu ve ağırbaşlı duruşlarını muhafaza etmeleri’ çağrısında bulundu.

Kameralar önünde yapılan bu açıklamadan sonra basına kapalı devam etti toplantı. Bayrak mitinglerinin ardından ilk kez toplanıyordu MHP Merkez Yönetim Kurulu.

Parti yöneticileri gergin ve heyecanlıydı.

Milliyetçi camianın ayağa kalktığı böyle bir olay karşısında liderin sekiz gün hiçbir çıkışta bulunmaması şaşırtıcıydı. Bahçeli kafalardaki bu soru işaretlerini sanki yüzüne karşı dile getirilmiş gibi net ama kararlı bir üslupla yanıtladı:

‘Bu ülkenin çocuklarının eline silah almasına izin vermeyeceğiz. Hepimiz 1980 öncesini yaşadık. Bu ülkeyle ilgili kaygılarımız için bir gün silahı elimize almamız gerekirse bunun şartlarını gördüğümüzde yaparız. Ülkücüler bu parametreler içerisinde meseleye bakacaklar. Kim ki ‘Sokağa çıkılması gerekir’ diyorsa ilk önce kendi çocuğunu sokağa çıkarmalı.’

Elbette ki, Bahçeli’nin bu sözlerine parti yöneticilerinden karşı çıkan olmadı. MHP ve Ülkü Ocakları’nın böylesine bir olay karşısında ‘sokağı ısındıracak adres olabileceği’nin farkında olan Bahçeli, ‘bayrak krizi’nin büyük olaylara dönüşmesinden endişe ediyordu.

ÖZELLİKLE SERTLEŞMEDİ

O nedenle de Bahçeli, bayrak olayının ardından kamuoyuna sert açıklama yapmaktan özellikle kaçınmış ama asıl enerjisini parti örgütüne, ülkücü camiaya hakim olmak için harcamıştı.

Mersin’deki ülkücü başkana: Ankara’ya gel

21 Mart’taki bayrak olayının hemen ertesinde Mersin Ülkü Ocakları teşkilatı sokağa çıktı. Ülkücü gençler kentin ana caddesinden yürürken olaylar çıktı, caddede rastladıkları birini dövdüler, yol üzerindeki bir liseye de saldırıp kapıları zorladılar. Bahçeli hemen talimat verdi, Mersin Ülkü Ocakları Başkanı Alican Özbayraklar, ertesi gün Ankara’ya çağrıldı. Ocak Başkanı, kendini savundu: ‘Çok gayret sarf ettik efendim. Kaldırımda duran biri hakaret etti, dövdüler ama devamını getirtmedik. Okuldan sloganlar atıldı, pet sişeler atıldı, tahrik ettiler. Ama yine arkadaşlarımıza engel olduk. Engel olmasaydık orada çok kötü şeyler olurdu.’ Bu arada tüm Türkiye’de binalara bayrak asılmaya, bayraklı yürüyüşler, mitingler düzenlenmeye başlanmıştı. Tıpkı Erbakan iktidarına karşı yapılan ‘Bir dakika karanlık’ eylemindeki gibi Türkiye’nin her yanını sarıvermişti bu eylemler...

Sadece ay-yıldızlı bayrak taşıyın

MHP Genel Merkezi ile il örgütleri ve Ülkü Ocakları arasında hızlı bir telefon trafiği yaşandı. Çatışmalardan kaçınılması talimatı verilirken, özellikle bir konu üzerinde duruldu: ‘Bayrak yürüyüşlerinde üç hilalli bayrak taşımayın. Elinizde sadece Türk bayrağı olsun.’ Bahçeli, parti yöneticilerini de çeşitli illerde görevlendirdi. Yöneticiler, kritik kimi illeri gezip, duruma hakim oldular. Krizden geriye ‘Milliyetçi dalga yükseliyor mu?’ sorusu kaldı. ‘Metal Fırtına’ ve ‘Kavgam’ın satışlarının artması zaten bir süredir dikkatlerin bu yöne çevrilmesine neden olmuştu. İyiden iyiye emin olundu böylece, ‘Evet, milliyetçi bir dalga yükseliyor.’ Anlaşılan o ki, Mersin’deki o çocuklar, insanların duyarlı bir noktasına dokunmuştu...

‘Devlet ve Kuzgun’un kehaneti

TANIL Bora, MHP ve Ülkü Ocakları ile ilgili araştırmalarıyla da tanınan bir yazar. Kemal Can ile yazdıkları ‘Devlet ve Kuzgun’ kitabı, geçen yıl yayınlanmış olmasına rağmen bugünlerde su yüzüne çıkan milliyetçi dalganın yükselişini öngörmüş bir çalışma. Bora, son gelişmeleri değerlendirirken de kitabından hareketle ‘Zaten yaklaşık iki yıldır milliyetçi bir basınç birikimi oluşmaktaydı’ dedi. Nedenlerini de şöyle sıraladı: AB’ye entegrasyon sürecine bağlı reformlar, milliyetçi çevrelerde ‘ihanet’le damgalanarak büyük bir ajitasyona yol açtı. Bu süreçte ‘hain’ olarak damgalananlara karşı son derece celalli bir birikim oluştu.

YA TERK ET, YA...

Örneğin ülkücü yayın organlarında ‘Ya sev, ya terk et’ yerine artık ‘Ya terk et, ya...’ sloganının benimsenmesi gerektiğini söyleyen yazılar çıktı. Kürt meselesiyle hesaplaşılmamış olması çok önemli bir sorun. Sosyal psikolojik düzeyde hesaplaşılmadı, kaybedilenlerin, yaşananların yası tutulmadı. Toplumsal ve siyasal düşüncede de yüzleşilmedi, halledilmiş bir asayiş sorunu gibi görüldü. Böyle bakılınca, Kürt kimliğine dayalı siyaset yapanların her sözü, her davranışı, ‘terörün hortlaması’ olarak algılanıyor. Tabii onların da kimilerinin bir tür ‘kuş dili’yle konuşması ve deyim yerindeyse kendilerini tamamen AB sürecine emanet eden tutumları, bu algılama tarzına gıda sağlıyor.

Ülkeyi bölerse Kürtler değil Türkçüler böler

GAZİ Üniversitesi öğretim üyesi Prof. Dr. Mümtaz’er Türköne, ‘Türkiye’yi bölerse Kürtler değil Türkçüler böler’ dedi. Bu sözleriyle MHP’nin bu meselede itidali, sağduyuyu getirecek olan kutup olduğuna dikkat çeken Türköne, MHP milliyetçiliğini şöyle değerlendirdi: ‘MHP geri adım atıp ayrımcılıktan uzaklaşacak, kültürel milliyetçilikten uzaklaşacak. Engeller ancak böyle aşılır. Milleti kültürel unsurlarla tanımlayıp bunun üzerinden milliyetçilik yapmak etnik ayrımcılığı getirir. Doğrusu siyasi milliyetçiliktir. ‘Birlikte yaşama iradesi’, ‘aynı kaderi paylaşma’, ‘vatandaşlık bağına dayalı, ortak hukukun getirdiği dayanışma’ siyasi milliyetçilikle gelişir. Ancak siyasi milliyetçiliğe Türkiye’de milliyetçiler çok sıcak bakmıyorlar.’

IRKÇILIK TEHLİKESİ

Bayrak mitingleriyle tırmanan son gelişmelere ‘komplo’ gözlüğüyle bakmadığını da bir yazısında vurgulayan Türköne, Türkiye’nin birliğine yönelik asıl tehlikeyi ‘içerde’ görüyor: ‘Türkiye’yi küçültecek olan şeyin Kürtleri dışlayan ilkel bir ‘Türk milliyetçiliği’ olacağını fark edebilmek için nelerin olması gerekiyor? Üstelik bunu, imkansız olduğu için ahmakça olan bir ırkçılık marifetiyle gerçekleştirmenin kendi üretimimiz olan bir komplo olduğunu ne zaman fark edeceğiz? Ayrı dili konuşan bir toplumun ayrılık sevdasına kapılması, zihinlerin karışması bir ülkenin bölünmesi için gereklidir, ama yeterli değildir. Yeterli olması için, çoğunluğun da bu farklı olanları dışlaması, onlarla birlikte yaşayamayacak kadar nefret etmesi gerekir.

3 ÇOCUĞUN MARİFETİ

Altı asır farklılıkları bir arada yaşatmayı bir kültür mimarisine dönüştürme becerisi göstermiş bir toplumun işi artık nefret olacaksa yapacak bir şey kalmamış demektir.

Üç çocuğun hakaretine uğrayan bayrağı milli şahlanış vesilesi yapmayı, koca Türkiye devletini bir kabile devleti zanneden komploculara ve şehirlerarası rekabete bağlayarak önemsiz bir olay olarak geçiştirelim. Israrla farklılıklara saygı ile bakmaya, birlikte yaşamın bütün zorluklarını aşacak güce soluğa ve zenginliğe sahip olmaya devam edelim.’