Ankara - Yargıtay Ceza Genel Kurulu, Türkiye için laikliğin vazgeçilmez temel bir değer olduğu yönünde herhangi bir kuşku bulunmadığını, ancak laikliğe aykırı söylemlerin cezai bir yaptırımla karşılanıp karşılanmayacağı keyfiyetinin, yasakoyucunun takdirinde olduğuna işaret etti.

Yargıtay 8. Ceza Dairesi, Milli Gazete Yazarı Selahattin Aydar’ın, değişen TCK’nın 312. maddesinin 2. fıkrasına göre aldığı 1 yıl 8 ay hapis cezasını 2’ye karşı 3 üyenin oyuyla onamıştı. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, bu karara itiraz etmişti.

Yargıtay Ceza Genel Kurulu, itirazı 13’e karşı 14 üyenin oyuyla kabul etti. 8. Ceza Dairesi’nin onama kararını kaldıran Genel Kurul, yerel mahkemenin mahkumiyet kararını bozdu.

Genel Kurul’un karşı oylarla birlikte 47 sayfadan oluşan gerekçeli kararında, demokratik bir hukuk devletinde, toplumsal barış ve düzenin sağlıklı şekilde yürütülebilmesinin farklı sosyal sınıf, ırk, din, mezhep ve bölgelere mensup insanların güven ve barış içinde yaşayabilmeleri ile mümkün olduğuna işaret edildi. Aksine davranışların ceza yaptırımına bağlandığı belirtilen kararda, ancak her hareketin, "ne zaman kin veya düşmanlığı tahrik, ne zaman bir hakkın savunması ya da haksızlığın enerjik biçime dile getirilmesi sayılacağı" keyfiyetinin ifade hürriyeti ile doğrudan ilgili olduğu anlatıldı.

Kararda, "Yasa koyucu TCK’nın 163. maddesini yürürlükten kaldırmış, bu konuda başkaca bir yasal düzenlemeye gerek görmediği gibi bu türden suçların 312/2. madde kapsamında değerlendirmesine yönelik bir irade ortaya koymamıştır. Yasa koyucunun bu yöndeki iradesi ile ’laiklik’ ilkesini korumasız bıraktığı düşünülmemelidir" denildi.

Kararda "düşünceleri mahkumiyetle durdurarak korunmayı yeğleyen bir kamu düzeninin, çelişen düşünceleri bir arada yaşatmaya ve hoşgörü ile değerlendirmeye alışan kamu düzenine üstün olamayacağı ve tercih edilemeyeceğinin zihinlere nakşedilmesi gerekir" denildi.

"Yönetenlerce önerilen kurallar dizesinin her zaman ve her koşulda ’kamu düzeni’ kavramıyla birebir örtüşeceği yanlışına düşülmemelidir" denilen kararda, ’devlet düzeni’ ile zıt görüşler ve düşüncelerin hoşgörü ile birlikteliğini reddedilemez sayan ’kamu düzeni’nin, farklı kavramlar olduğu belirtildi.