İstanbul Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi

Tarihçe

İstanbul Üniversitesi Dişhekimliği Fakültesi, Darülfünunu Osmani Tıp Fakültesi Muallimler Meclisi’nini 22 Kasım 1908’de aldığı kararla “Darülfünunu Osmani Tıp Fakültesi Eczacı ve Dişçi ve Kabile Hastabakıcı Mektepleri” adı ile kurulmuştur. Kuruluşta dönemin Maarif Nazırı Emrullah Efendi, Tıp Fakültesi Dekanı Cemil Paşa (Topuzlu), ve Askeri Tıp Mektebi Küçük Cerrahi Muallimi Halit Şazi (Kösemihal) in önemli katkıları olmuştur. Eğitime Tıp Fakültesinin boşalttığı Kadırga’daki ahşap bir binada başlamıştır. Okulun müdürlüğüne Mustafa Münif Paşa atanmış, Halit Şazi ise Dişçi Mektebi Muallimler Meclisi başkanlığını yürütmüştür. Bu mecliste, Halit Şazi ile birlikte Hüseyin Talat, Terziyan Efendi ve Manok Leon Efendi bulunmaktaydı.

Halit Şazi, Emraz ve Seririyatı-Mütenevviai-Esnan (Diş Hastalıkları ve Kliniği) muallimi olarak; Terziyan Efendi, Ameliyati Sinniye Tatbikat ve Nazariyatı (Diş Tedavisi Teori ve Pratiği) muallimi olarak; Manok Leon Efendi, Teşrih (Anatomi), Fizyoloji ve Ensac (Histoloji) muallimi olarak; Hüseyin Talat Bey, Müfredatı Tıp, Fenni-Tedavii-Esnan (Dişhekimliği Farmakolojisi), İptali His (Anestezi) ve Hıfzıssıhha (Sağlık Koruma) muallimi olarak atanmışlardır. Okul, 30 Temmuz 1911’de 43 kişilik ilk mezunlarını vermiştir.

Cumhuriyet döneminin başlarında okulların bulunduğu ahşap bina oldukça eskimiş ve ihtiyaca cevap veremez olmuştu. Okulun o zamanki müdürü Server Hilmi’nin çabalarıyla, Beyazıt’taki eski Jandarma Komutanlığı binası Eczacı ve Dişçi Mektebi olarak kullanılmak üzere Darülfünun’a devredilmiştir. Eczacı ve Dişçi Mektepleri Temmuz 1916’da Kadırga’dan, Beyazıt’taki bu yeni binaya taşınmışlardır. Bugün yerinde “Beyazıt Devlet Kütüphanesi”nin bulunduğu üç katlı binanın giriş katı tümüyle Dişçi Mektebi’ne birinci katı Müdüriyet, Kalem, Muallim Toplantı Salonu, her iki okul öğrencilerinin kullandıkları anfi şeklinde dersane, dişçi ve eczacı hocalarının odaları olarak düzenlenmişti. Üst kat ise tümüyle Eczacılık Mektebi’ne ayrılmıştır.

1928 yılında okulun bahçesine bir Röntgen Servisi kurulmuş ve idaresi Hüseyin Talat’a verilmiştir.

1930-1931 ders yılı başında, Avrupa’da dişhekimliği ve tıp öğrenimi görmüş ve serbest dişhekimliği yapmakta olan Kazım Esat Devrim, okula profesör olarak davet edilmiştir. K.E.Devrim, Hüseyin Talat ile birlikte Diş Hastalıkları ve Ameliyeleri dersini vermeye başlamıştır.

1933 Üniversite Reformuna kadar Eczacı ve Dişçi Okulları birleşik bir idare altında ve Tıp Fakültesine bağlı olarak yönetildiler. 31 Temmuz 19337de Darülfünun kapatılıp ertesi gün İstanbul Üniversitesi kurulduktan sonra Sağlık Bakanı Refik Saydam’ın önerisi ile Eczacı ve Dişçi okullarının kadroları tamamen birbirinden ayrılmıştır. Dişçi Okulu “İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi, Dişhekimliği Yüksek Okulu” adını almıştır. Ayrıca eğitim ve öğretim süresi 3 yıldan 4 yıla çıkarılmıştır. Müdürlüğüne de Kazım Esat Devrim getirilmiştir.

Ayrıca, bir Röntgen dersi açılmış ve hocalığına tıp hekimi Selahattin Mehmet, asistanlığına da 1934’de diş hekimi Galip Abdi Rona getirilmiştir.

1933 yılında Diş Hastalıkları Seririyatı, Protez, Fiziko-terapi ve röntgen, Çene-Yüz Cerrahisi olmak üzere 4 kürsü oluşturulmuştur. 1934’de yeni bir düzenleme yapılarak bu kürsüler, Diş Hastalıkları ve Ameliyeleri, Şirürji Danter, Ortodonti ve Stomatoloji olarak değiştirilmiştir. 19377de ise bir başka düzenleme yapılarak Ağız Hastalıkları ve Cerrahisi, Diş Hastalıkları ve Ameliyeleri, Protez ve Ortodonti kürsüleri kurulmuştur.

1934 yılında İstanbul Üniversitesi, Bonn Şehri Dişhekimliği Okulu Direktörlüğünden musevi olduğu için çıkarılan Ord.Prof.Dr.Alfred Kantorowicz (1880-1962) ile bir sözleşme yaparak kendisini İ.Ü.Dişhekimliği Yüksek Okulu’nda görevlendirmiştir. Kantorowicz geldiği ilk ders yılında protez derslerini vermekle görevlendirilmiştir. İkinci yılında ise ‘Tedrisat Direktörü’ yetkileriyle donatılmıştır. “Tedrisat Direktörlüğü” görevi 1936-1949 yılları arasında okulun idare müdürlüğünü de üstlenmiştir. Kantorowicz, eğitim sistemini köklü değişikliklerle, ABD’de uygulanan modele benzetmeye çalışmıştır. Gerek öğrencilerin, gerekse genç öğretim üyelerinin gelişimine önemli katkıları olmuştur. Okulda kurslar düzenleyerek serbest çalışan diş hekimlerine de yararlı olmayı amaçlamıştır. Alfred Kantorowicz’in Türk diş hekimliğine katkıları 1950 yılında ülkemizden ayrılışına kadar sürmüştür.

1948’de İ.Ü. Dişhekimliği Yüksek Okulunun, Dişhekimliği Doktorası (Dr.Med.Dent.) diploması vermesi kararlaştırılmıştır. Diş Hastalıkları ve Tedavisi kürsüsüne bağlı olarak 1949’da “Çocuk Dişleri Servisi”, 1956’da ise “Periodontoloji Servisi” kurulmuştur.

11 Temmuz 1964’de Dişhekimliği Yüksek Okulu, Tıp Fakültesinden ayrılarak “İstanbul Üniversitesi Dişhekimliği Fakültesi”ne dönüştürülmüştür.

İstanbul Üniversitesi’nin sekizinci fakültesini oluşturan Dişhekimliği Fakültesinin ilk Dekanlığına Prof.Dr. Suat İsmail Gürkan seçilmiştir. Ayrıca bu tarihte, eğitim-öğretim süresinin 5 yıl olmasına karar verilmiştir.

1965 yılında Dişhekimliği Fakültesi binasının bir kısmının yol genişletmesi nedeniyle yıkılması söz konusu olunca, Fakülte, Eczacılık Fakültesinin C bloğuna taşınmıştır. Faaliyetlerini 1969 yılına kadar bu binada sürdürmüştür. Dişhekimliği Fakültesi 1970 yılında Çapa’daki mevcut binasına taşınmıştır.

31 Ocak 1969’da, İ.Ü. Dişhekimliği Fakültesi’nde Meslek Dersi Kürsüleri’ne ek olarak Temel Tıp Bilimleri Kürsüleri kurulmuştur.

1975 yılında “Periodontoloji”, “Pedodonti” ve “Dişhekimliğinde Maddeler Bilgisi ve Metalürji” kürsüleri kurulmuştur.

6 Kasım 1981 tarihinde yürürlüğe giren 1547 sayılı Yüksek Öğretim Kanunu ile tüm üniversiteler ve fakültelerde olduğu gibi İ.Ü. Dişhekimliği Fakültesi’nde de önemli değişiklikler olmuştur.

Oral İmplantoloji, 1989’da Periodontoloji Anabilim Dalı’na bağlı Bilim Dalı şeklinde kurulmuş daha sonra yine aynı yıl Anabilim Dalı olmuştur.

Daha önce Diş Hastalıkları ve Tedavisi Anabilim dalına bağlı olan Oral Diagnoz ve Radyoloji Bilim Dalı 1994 yılında Anabilim Dalı olmuştur.