Ben Duygu

Ben Duygu

Ayşe Emel-Zeki Coşkun

Doğan Kitap

Duygu Asena’nın sağlığında başlamış bir kitap projesi bu. 2003 yılında Zeki Coşkun ile yaptıkları dost sohbetlerinde çıkmış fikir ortaya. Türkiye’de kadın hakları denince ilk akla gelen isim Asena, yılların dergicisi ve gazetecisi. Hayatını, yaşadıklarını, düşüncelerini anlatacağı bir söyleşi kitabı yapmak üzere yola çıkıyorlar.

Duygu Asena’nın da işsiz kaldığı, canının sıkkın olduğu bir dönem. Önce bir başka gazeteci başlıyor söyleşiye ancak özel nedenlerden dolayı devam edemiyor. Sonrasında iş Ayşe Emel’e ve Zeki Coşkun’un kendisine kalıyor.

Söyleşiye fırsat buldukça devam ediyorlar ancak henüz kitap tamamlanmadan Asena’nın hastalığı çıkıyor ortaya. Uzun bir tedavi sürecinden sonra ne yazık ki 30 Temmuz 2006’da aramızdan ayrılıyor.

Derdini, kendini anlattığı kitabı da bir veda söyleşisine dönmüş oluyor böylece.

Aşklar, kırgınlıklar, mutluluklar, başarılar...

Fotomodellikten gazeteciliğe ilk adım atışı, Şirin takma adıyla yazdığı genç kız yazıları, yasak aşk yaşadığı gerekçesiyle işten atılması, kadın dergiciliğine getirdiği yenilikler, romanları... İçten, samimi, sevecen bir kişilik.

Özellikle Kadının Adı Yok’tan sonra yazdığı her kitap çok satanlar listesine girmiş, pek çok ödüller almış olmasına rağmen edebiyat dünyasıyla ilişkisini dile getirdiği cümleleri o kadar çok şey anlatıyor ki onun hakkında: "En sıkıldığım konulardan biri edebiyat, yazarlık tartışması. Tevazu ya da eleştirilerden yılmak falan değil, kendimi hiçbir zaman edebiyatçı olarak görmedim. Kitaplarım defalarca ödüllendirildi, mutlu oldum ama edebiyat dünyasıyla, çevresiyle aramda hep bir mesafe oldu. O nedenle de kendimi edebiyatçı olarak görmedim. Ben yazarım."

19 Nisan, Duygu Asena’nın doğum günü. Ona iyi ki doğdun, iyi ki vardın, diyebilirsiniz kendisini anlattığı veda kitabını okuyarak.