İngiliz ekolog Norman Myers ve Uluslararası Doğa Koruma Örgütü, dünya üzerindeki bitki türlerinin yüzde 44’ü ile kuş, memeli, sürüngen ve çiftyaşarların yüzde 35’ini içeren, toplam olarak dünya yüzeyinin yüzde 1.4’ünü kaplayan 25 korumada öncelikli bölge anlamına gelen "sıcak nokta" belirledi.

National Geographic Türkiye dergisi bu ayki sayısında korumada öncelikli bölgeleri mercek altına aldı. Belirlemede ilk önce bitki örtüsü dikkate alınırken ’sıcak nokta’ lar, Filipinler, Yeni Zelanda, Pasifik Adaları, Brezilya ve Türkiye dahil birçok ülkenin topraklarını kapsıyor.

Akdeniz Havzası ve Kafkasya’nın bir bölümünü içine alan Türkiye’nin topraklarının iki karasal, iki tatlısu ve bir deniz eko-bölgesi (Akdeniz Ormanları, Kuzey Anadolu ve Kafkasya Ormanları, Balkan Nehirleri, Anadolu Tatlısu Eko-Bölgesi, Akdeniz) içine girmesi dolayısıyla özel bir önemi bulunuyor.

Biyolojik açıdan önemli pek çok ekolojik bölge birden fazla ülkeye yayılmış durumda. Akarsular, denizler, ormanlar ve göller ulusal sınırları tanımıyor; tür çeşitliliği ve ekolojik yaşam ulusal sınırların ötesinde de devam edebiliyor.

Rusya birinci durumda

Örneğin, Türkiye topraklarında doğan Çoruh ve Aras nehirleri Kafkasya Ekolojik Bölgesi’nin diğer ülkelerinde denize ulaşıyor. Dolayısıyla ülkeler arası koordinasyon bu noktada öne çıkıyor. WWF’nin Avrupa orman stratejisine göre, Türkiye, Rusya’dan sonra, en fazla "sıcak nokta" ya sahip ikinci ülke.

Yapılan değerlendirme sonucunda, Akdeniz Havzası’nda projenin başladığı tarihte yasal koruma statüsü olmayan ve öncelikli olarak korunması gereken orman alanları belirlendi.

Bugün Türkiye ormanlarının sıcak noktaları olarak bilinen Küre Dağları, İstanbul Ormanları, İbradı-Akseki Ormanları, Karçal Dağları, Amanos (Nur) Dağları, Babadağ, Yenice Ormanları, Datça Yarımadası-Bozburun ve Fırtına Vadisi bu şekilde uluslararası doğa koruma arenasında yerini almış oldu.