Antaki Davud Bin Ömer (1541-1599)
Bilim adamı, hekim, şair. Doğuştan kör olduğundan Darir ve Akmah adları ile bilinir. Çok bilgili olduğu için de el_Basir (can gözüyle gören) adını almıştır. Çocukluğunda yakalandığı bir hastalıktan Hatay’a gelen İranlı Bilgin Muhammed Şerif’in çabasıyla kurtuldu. Öğrenimini onun dersleriyle tamamladı. Mantık, Fizik, Yunanca öğrendikten sonra Antakya’dan ayrıldı. Anadolu, Suriye, Filistin ve Mısır’ı gezdi. Şii olması Mısır’da hoş görülmedi. Ancak, zengin bilgi dağarcığı ve hastalıkları iyileştirme yeteneğiyle kendini sevdirdi. 1599’da Mekke Şerifi Hasan Bin Nümay onu Mekke’ye çağırdı.Bir yıl sonra burada öldü.
Çok sayıda kitap yazmıştır.
Yapıtlarından bazıları:
Tıp konusundaki Tezkireti Davud el-Antaki ya da Tezkireti uli’l-Elbab ve’l-Camiü’l-Acebü’l-Ucab tüm islam dünyasında ünlüdür. Mısır’da yedi kez basılmıştır. En-Nüzhet ül Mübhice fi Teşhis ül-Ezahan ve Tadil ül-Emzice, Elfiye fi’t-tıb, Nüzhet ül-Ezhan fi islah ül-Ebdan, Kifayet ül-Muhtac fi ilm ül-ilac, Kitap ül-Behce ve’d-Dürret ül-Müntehabe fi ma sıhha min el-Edviyetül-Mücerrebe, Tuhfet ül-Bekriye fi Ahkâm ül-İstihman ül-Külliye ve’l-Cüziye öbür tıp kitaplarıdır. Gayet ül-Meram fi’l-Mantık ve’l-Kelam adlı yapıtı mantık, Tezyin ül-Esvak bi-Tafsili Eşvak ül-Uşşak adlı yapıtı da aşk üzerinedir. Ayrıca felsefe, astronomi, geometri ve psikoloji konularında da yapıtları vardır.