Altıntaş M.Y.O yeni binasına kavuştu

ben altıntaş myo.2005 mezunuyum.okulda çok güzel anılarım geçti.çok büyük hayaller vardı.az top oynamadık kaymakamlık kupalarında harman yerinde.yücel,hakkı,onur,maviş ve daha niceleri hapiniz kardeşim gibisiniz siz orda ben istanbuldayım ama bir gün muhakkak gelecem.yavuzlar yurdu,şahin erkek öğrenci yurdu.mustafa abi sanada selam.güneş altıntaşta gecek köyü yolu üzerinde bir başka batar.selam olsun benden herkese. 30.11.2007

merhaba biz A.M.Y.O.nun 2001 yılı muhasebe bölümü mezunlarıyız. Biz şu anda evliyiz ve bir kızımız var biz altıntaşta tanıştık altıntaşın bize en büyük armağanı bu oldu.Belediye lojmanlarının pembe ve mavi binalarında geçti iki yılımız birde KUŞ kafemiz ve abimiz Kesber kuş. 7 yıl sonra özlemle arıyoruz bizim okul binamız eski küçük ve harabeydi biz orada olduğumuz da bizede sıkıcı ve çekilmez geliyordu ne mutlu yeni bir binanız var hayırlı olsun

merhabalar ben izmirden süleyman allah düşmanımın başına öyle bi yerde okumak nasip etmesin...herkez orda yamyam gibi.kendimde kütahyalıyım oraya okumaya gittigimden beri kendi köyümüze bile gitmez oldum...ama genede o okulun oraya acıldıgına sevindim. beni tanıyan sınıf arkadaşlarımdan mail bekliyoprum.eyer bahtiyar gümüş bunu okursa kesin beni arasın öz diyarbakırlı.sizlerden mail bekliym

slm altıntaslılar ben bu okulu yeni kazandim yorumlarinizi okudum ve cok sevindim altıntasa gelmek istiyorum fakat bazi nedenlerim var umarim bende altintas mezunu olurum bana burs ayarlamak istayen varsa sevirim

Ben altıntas myo muhasebe böl. 1998 mezunuyum. Yeni binası hayırlı olsun. Ümit ve fatma bebeginiz ömürlü olsun.Benimde bir cocugum var.Kendinize iyi bakın..

bence daha güzel olabilir hiç güzel değil insanın okuması gelmiyor bu okulda biranönce kütahya merkeze geçirsinler....:(yobaz halkıyla hiç iyi karşılamıyor öğrencileri iğrenç bir ilçe hala gelişmemiş bir ilçe...

edipcip benim ismim daha niceleri kısmındamı geçiyor çok kırıldım ama yinede mesajında bıraktığın msn adresini ekledim. çiler-bahar arkadaşımız'ın yazdıklarına baktımda umarım bizim yaşadıklarımızın daha fazlasını yaşamamıştır.çünkü her geçen sene daha iyiye gittiği haberlerini alıyordum. tabiki gerici bir yapıya sahiptir altıntaş bizler izmir ,istanbul,ankara,adana,bursa,balıkesir anlıyacağınız daha gelişmiş daha kendini aşmış sosyallaşmış illerden geldik buraya ben 1997 kayıtlıyım bir düşünseniz ya bizim zamanımızda kim bilir nasıldır diye. neyse bu kısım öğrenci halk ilişkisi biz gelelim şimdiki eğitim anlayışına altıntaşın. ağaçlarını bizim diktiğimiz,temelini attığımız altıntaşın yeni okul binasında biz ne yazık ki ders işleyemdik . bakınız ne güzel bilgisayar ve gıda labaratuvarlarına sahipmiş. biz iki haftada bir kendi imkanlarımızla tavşanlı merkez kampüse gidiyorduk ve labr. konusunda çok zayıf bir şekilde mezun olduk. bugün bu eksikliği iş hayatımızda yaşıyoruz labr. ın kapısından içeri almıyorlar bizi daha çok imalatta oparatörlük yapıyoruz kendi adıma söylüyorum zaten bizim sınıftanda tek kendi branşındada çalışan benim sanırım. muhasebe okuyan arkadaşlarımız bilgisayar derslerinde yanlış olmasın 1 bilgisayar vardı sanırım ve sıraya geçiyorlardı ders yapabilmek için umarım daha da kaliteli eğitim bunun yanında kendi bünyesinde yurt ve öğrencilerin vakit geçirebileceği sosyal spor salonları gibi binalarada kavuşur. şimdilik bu kadar yazıyorum. unutmadan arkadaşıma biraz daha sitem edeyim . edipcim demek ( ve diğerleri ) levent asteğmenide yazmamışsın eğer bu yazdıklarını okursa çok kırılır benden söylemesi

arkadaşlar altıntaştan tanıdık birileri çıkarsa şayet mail adresim Birburc@hotmail.com.Eski zamanları yadetmekadına,saygılarımla...

1998 yılında altıntaş myo muhasebe bölümünü bitirdim ve edip büyükaşık ile aynı sınıfataydık. geriye dönüp baktığımda zaman o kadar çabuk geçmiş ki, edip in hataydan getirmiş olduğu içli köfte ve diğer yemek çeşitlerini de unutmadım tabi. şimdi yaklaşık 10 yıldır memurluk yapıyorum vergi dairesinde ve bu mesleğe altıntaş sayesinde girdim. nasıl unutabilirim ki benim dünyamdaki yerini. beni tanıyan tanımayan ve hatta unutan ve unutmayan herkese selam ve saygılar.

merhabalar. bende AMYO 2003 girişliyim. hoş 2 yıllık okul ama 4 yılımız geçti o küçük kasabada. küçüktü köydü ama paris yapmıştık orayı. eski okulundada yeni okulundada okuduk. muhammet dönmez mehmet göl hikmet hoca mükerrem hoca süleyman okul anılarımızın unutulmaz isimleriydi. harman yerlerinde şahin tepesinde milenyumda cafe80 de hala izlerimiz vardır. unutulmaz altıntaş yılları. iyisiyle kötüsüyle çok şey öğretti bize. okul diplomasının yanında koca bi hayat diplomasınıda verdi. dostluğu düşmanlığı paylaşmayı kendi ayaklarımız üzerinde durmayı haketmeyi kaybetmeyi kazanmayı orda öğrendik biz. tüm altıntaş 2002 ve 2003 girişli arkadaşlara sesleniyorum. hepinizi çok özledim. hatta ordayken sevmediklerimi bile özledim. yeni öğrenciler kıymetini bilirler o yılların umarım. hoşçakalın... DERYA

2000 yılı Altıntaş Myo Muhasebe bölümü mezunuyum okulu bitircegimiz yıl yeni okulun civarına agac ekmiştik çamur deryasıydı oralar o yıl inşaatına başlancaktı tamamlanıp açıldıgını ögrenince çok sevindm biz kücük binada dar sınıflarda okumuştuk ama herşeye rağmen çok güzeldi o yıllarda sevmiyordum orayı ama şimdi çok özlüyorum belki arkadaşlarımı belki ilceyi herşey çok güzeldi sıkıntılı ve zor günlerimiz oldu arkadaşlıgın ve dayanışmanın en güzelini orada gördüm beni tanıyan tüm dostlarıma slm ederim birgün gelicem altıntaşa.........

Yaman :Ademle esinin yazdığını görünce bizde yazmak istedik bizde altıntaştan 2000 yılında mezun olduk ve evlendik altıntaş sayesinde birbirizi bulduk. Adem sınıf arkadaşımdı ve kankam hala daha görüşüyoruz bizimde bir oğlumuz oldu o okul sayesinde büyük şeylere sahip olduk Ahmet buğdayada slm. Özgül : 2000 yılında süt ve ürünleri mezunlarına çok slm çok özledim o yılları özellikle özlem,dilek,nuray,funda,nalana.

selmalr 2007 muhasebe mezunuyumm kadirr hoacamaa selamlarr inegöllü öğrenciisnden okulu ve hocalarımız özledim... okul hayatı hiç bişeyi tutmuyorr.. beni tanıyanlaraa selmlarrr...

merhabalar ben okulun halen öğrencisiyim böle mutlu mesut anlatanlardan da kesinliklede degilim belki okul bitince güzeldi diyebilirim ama suan şirin ve hoş gelmiyoz yobazlık ve öğrenci düşmanlığının başkentidir altıntaş harman yeri die bahsedilen meşhur yerde çok erkek arkadaşımız dayak yedi kulagında küpesi var die taktir sizin :( ama aynı seyleri A.M.Y.O için söylemek mümkün degil küçüçük kantiniyle,koca arazisiyle, Kadir Hocasıyla bi kambüse değişilmiycek kadar güzeldir...

ben ığdırdan murat 2007 girişli 2009 mezunu öğrencısıyım altıntaşın. altıntaş ta çok günlermiz geçtı bızım ev oratamımız ve arakadaş ortamımız süperdı ama gerceği demek gerekırse halkı için aynı şeyleri söylemek yanlış olur ama bizim fazla işimiz olmazdı halkıyla şimdıkı öğrencılere de tavsiyem fazla içli dışlı olmasınlar.altıntaş okulu küçük ama tatlı bır yerdı o günleri bır daha yaşayamayız belkı o günleri şimdıden çok özlüyorum.benı tanıyan herkese çok slmlarımı ıletıyorum şimdiki okuyanlarına da başarılaraımı dılıyorum.

SELAMLAR BİZ MUSTAFA VE İLKAY 2OO1 GİRİŞ 2003 MEZUNUYUZ. BİZDE OKULDA TANIŞTIK HAYATIMIZIN EN GÜZEL 2 YILI ALTINTAŞTA GEÇTİ.ÇOOK GÜZEL Bİ ORTAMIMIZ VARDI ORAYI ÇOOOK ÖZLEDİK HİÇ UNUTAMIYORUZ.BİZ NİŞANLIYIZ ALTINTAŞ MİLENYUM CAFE BİZİM YERİMİZDİ.ARKADAŞLARLA HALA GÖRÜŞÜYORUZ.BÜTÜN 2OO3 MEZUNLARINA SELAMLAR

okulumuzun yeni öğrencisiyin ve okul hakkında yapılan eleştiriler beni çok üzdü.ben daha ilk dönemden mükemmel anılara ve dostlara sahip oldum. altıntaş halkındanda kötü hiç bişi görmedim.evet olumsuzluklar yanlış insanlar her yerde olabilir bi kaç kişi yüzünden bütün altıntaşı karalamak yanlış.erhan arkadaşımız ne güzel anlatmış herşey zamanla.

valla altıntaş için herkes bi yorum yapmış bana göre kimi güzel kimi deil ama önemli olan oraya gitme sebebiniz ve oradaki topluma ayak uydurmanız ve orada geçireceginiz belki 2 belkide 4 yılı en ii şekilde hatırlayabileceginiz yıllar olması gerekmez mi? iisiyle acısıyla tatlısıyla pastahanesiyle cafesiyle en önemlisi edinebildiginiz arkadaşlarla hatırlanması gerekmez mi? onun için saygı lütfen...

Ahhh hayat ne hale getiriyor insanları... yada insanlar nasıl yaşıyor hayatı... ne çabuk unutuyor... yada unutmak mı istiyor... ben de iki yılımı hatta biraz daha fazlasını geçirdim orada. Yazılanları okuyorum da insanlar melankolizmin etkisiyle ne dediğini ne yazdığını bilmez durumda. Herkes bi methiyeler diziyor, bi övgüler yağdırıyor... Evet bir yeri sevmek için oranın dünyanın en güzel yeri olması gerekmiyor. Fakat en azından insani unsurların güzel olması gerekir ki bizler de aslında buna göre değerlendiriyoruz. Sanırım önceden yorum yapan değerli arkadaşlarımız bazı şeyleri birbirine karıştırıyor. Yani methiyeler dizdiğiniz o yeri aslında sevmiyordunuz. Ben biliyorum çünkü yaşadım. Sizler yada bizler sadece oradaki arkadaşlık ortamını özlüyoruz, özlüyorsunuz ve bunun etkisiyle orayıda özlediğiniz hissini yaşıyorsunuz. Nereden mi çıkarıyorum. Söyleyeyim.... İçinizden sadece biri şu soruya samimi ve dürüstçe olumlu cevap verebilir mi? Soru şu: hangi biriniz kalıcı olarak Altıntaş'a yerleşmek ve hayatının geri kalanını orada geçirmek ister? Lütfen soruyu bir kez de sizler kendinize sorun ve içinizden gelen sesi bir dinleyin. Yok burada paylaşmanıza gerek yok sadece siz bilin yeter... Çünkü ben biliyorum. Çünkü ben gördüm. Çünkü ben yaşadım. 1996 girişliyim ve o ilçe 1945' te ilçe olmuş. Japonya da 1945 te ne olmuştu hatırlayan var mı? Hiç gelişmedi, umudumda yok. Bir yeri, bir şeyi sevmekte, özlemekte güzel ama neyi sevdiğimizi ve neyi özlediğimizi bilmemiz gerek. Orada yediğimiz dayaklarımı özlüyoruz. Ya da kendimizin değil arkadaşlarımızın yediği dayakları mı. Yoksa kalasla bacağı kırılan arkadaşlarımızın o anki görüntülerini mi... yoksa bayan arkadaşlarını yurda bırakıp dönerken ara sokaklarda kıstırılıp, bire karşı on kişinin saldırısına uğrayıp bir kamyon dayak yiyip, okulda mevzusu olunca değerli hocalarımızın; "arkadaşlar burası böyle bir yer burada bende eşimin elini tutup gezmiyorum sokakta, sizlerde bunlara dikkat edin" dediği yeri mi? Defalarca "eve kız getiriyorsunuz ya da bilmem ne toplantısı yapıyorsunuz" diye evlerimize baskın yapan, evlerimizi taşlayan ve ertesi günü bunu birbirlerine anlatıp gururlanan, göğüs kabartan insanları mı? Geceleri kız öğrenci lojmanlarını basıp oradan onları alıp bilmem nerelere götürmek isteyenleri mi?... Bir bayan arkadaşımızı o küçücük garajda başına bir şey gelmeden gitsin diye uğurlamak için beklerken defalarca araçlarla yanımızdan geçip taciz eden, laf atan kavga çıkarmaya ve canımıza bi güzel okumaya çalışanları mı?... kız öğrencileri aralarında pay edip, parselleyip sonrada seri ve periyodik taciz eylemlerini süresiz fiiliyata sürenleri mi?... Edip'i tanıyorum. orada neler olduğunu o da çok iyi biliyor. Ama başka şeyler yazıyor. Ağaç vardı... Kuş vardı.. Yok harman yerinde güneş bilmem nasıl batardı. Harman yerine gidebiliyor muyduk? Ya da kaç kişi giderken gittiğine de gideceğine de pişman olmuştu durduk yerde. Nedense durduk yerde pişman oluverirdi. Oysa ne kimse yolunu keser. Ne döver. Ne hırpalar... Öööyle durduk yerde pişman oluverirdik. Önder'i de tanıyorum. Erhan'ı da... Erhan kardeşimiz biraz işin teknik tarafını ele almış ve anlattıkları da %100 doğru ama asıl sorun o değil... Asıl sorun orada edindiğimiz yaraların ne zaman ve nasıl iyileşeceği... Sanırım bu yaraları hiç bir zaman sağaltamayacağız... Aslında hiç gerek yokmuş değil mi arkadaşlar. Nerede olsa bi diploma alırdınız ya da bi meslek edinirdiniz. Hiç düşündünüz mü sınırsız bir hissiyatla özlediğiniz bu yerden 1994 ten bu yana kaç tane öğrenci gelip geçmiş. peki şimdi de burada kaç kişinin yorum yazdığına bir bakın... Bir şeyler anlatıyor mu bu istatistik... Sevdiklerinizin ve özlediklerinizin daha bir ayırdında olduğunuz bir ömür dileklerimle...