Ege Bölgesi’nde Muğla İline bağlı bir ilçe olan Kavaklıdere, kuzeyinde Bozdoğan, doğusunda Kale, batısında Yatağan, güneyinde de Muğla Merkez ilçe ile çevrilidir. İlçe topraklarının doğusunda Baba ve Honaz Dağlarının uzantıları bulunmaktadır. İlçe toprakları dağlık ve yamaçlarda yer almakta olup, en yüksek tepesi güneyindeki Göktepe’dir. İlçe topraklarını etrafı kavak ağaçları ile kaplı küçük dereler sulamaktadır.
İl merkezine 58 km. uzaklıktadır. Deniz seviyesinden 850 m. yükseklikteki ilçenin toplam nüfusu 12.548’dir.
İlçenin bitki örtüsü; %70’i çam ormanları ile kaplı olup, Toros Lalesi, Kardelen, Adaçayı ve Göktepe Otu yöreye özgü bitki türleridir. Ayrıca Kuzugöbeği ve Çindar denilen mantar türleri de bulunmaktadır.
İlçenin iklimi Muğla ve çevre ilçelere göre dağlık ve ormanlık bir alanda olduğundan daha sert bir iklime sahiptir. Kışlar yağışlı ve soğuk, yazlar da serin geçmektedir.
İlçe ekonomisi ormancılık, tarım, hayvancılık, mermercilik, halı ve el sanatları, bakırcılık, kalaycılık ve marangozculuğa dayalıdır. Yörede son yıllarda gelişen turizmden ötürü hediyelik eşya yapımı çoğalmıştır. Ayrıca köylerdeki el tezgahlarında Milas ve Isparta tipi halı dokumacılığı ile düz yaygılar yapılmaktadır.
İlçenin Eskiçağ tarihi Karialılara dayanmaktadır.Roma döneminden sonra bağımsız bir kent durumuna gelmiş XIII.yüzyıl sonunda da Osmanlı egemenliğine girmiştir. Kesin olmayan bir tarihte buraya yerleşen Yörükler tarafından kurulduğu sanılmaktadır. Söylentilere göre de yöreye yerleşen göçebelerin Karahanlılar soyundandır. İlçe içerisinden geçen derelerden ve etrafının da kavaklarla kaplı olmasından dolayı Kavaklıdere isminin verildiği sanılmaktadır.
İlçede günümüze gelebilen tarihi eserler arasında; İlçe merkezine 15 km. uzaklıktaki Derebağ Köyü’nde Roma ve Karia dönemlerine ait kalıntıları, Çamyayla Köyü'ndeki antik tiyatro kalıntısı bulunmaktadır.
Kenthaber Kültür Kurulu