İç Anadolu Bölgesi’nde, Eskişehir’e bağlı bir ilçe olan Mahmudiye, kuzeyde Merkez İlçe, Alpu, kuzeydoğuda Beylikova, doğuda Sivrihisar, güneyde Çifteler, batıda Seyitgazi ile çevrilidir. Eskişehir ilinin orta kesiminde yer alan Mahmudiye, düzlüklerden oluşan bir arazi yapısına sahiptir. İlçe merkezinin 12 km. kuzeybatısındaki Kırkkız Dağı (1.301 m.), 2 km. doğusunda yer alan Çerkezçalı (1.135 m.) ve kuzeydoğusundaki Cönger Dağı (1.080 m.) yörenin başlıca tepeleridir. İlçe topraklarını kuzeybatı-güneydoğu doğrultusunda akan Seyit Suyu (Seydi Çayı) sulamaktadır. Denizden 890 m. yüksekliktedir. Eskişehir’e 46 km. uzaklıktaki ilçenin yüzölçümü 676 km2 olup, toplam nüfusu 10.497’dir.
İlçede daha çok karasal bir iklim hüküm sürer. Yazlar sıcak ve kurak kışlar soğuk ve yağışlıdır. Eskişehir ilinde en fazla ve devamlı yağış alan yer Mahmudiye İlçesidir.
İlçenin ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Yetiştirilen başlıca ürünler, buğday, arpa, şeker pancarı, az miktarda yulaf, patates, soğan, baklagiller, elma ve armuttur. Hayvancılık halkın ikinci derece geçim kaynağıdır. Sığır, koyun, tavuk ve at yetiştirilmektedir. İlçe sınırları içerisindeki Anadolu Tarım İşletmesinde damızlık at ve yarış atı yetiştirilir. Bu kuruluş Osmanlı döneminde Çiftlikat-ı Hümayun adıyla kurulmuştur. XIX.yüzyılın başlarında kapatılmış, 1910’da Aziziye Harası ismiyle yeniden açılmıştır. Cumhuriyet döneminde Çifteler Harası olarak bu isim değiştirilmiştir.
Eski çağlarda Hitit ve Friglerin yöreye yerleştiği sanılmaktadır.Roma ve Bizans dönemlerine ait kalıntılarla karşılaşılmıştır. Osmanlı döneminde at yetiştirilmesinden ötürü önem kazanmıştır. XIX.yüzyılın ikinci yarısında Rumeli ve Kafkasya’dan gelen göçmenler buraya yerleştirilmiştir. Hüdavendigâr (bursa) vilayetine bağlı, Eskişehir kazasına bağlı bir köy iken, 1954 yılında ilçe durumuna getirilmiştir.
Kenthaber Kültür Kurulu