Karadeniz Bölgesi ile İç Anadolu Bölgesi arasında olan Amasya'da halkın geleneksel olarak konuştukları şivelerinde ilginç sözler bulunuyor. 

Kendilerini daha çok Karadenizli olarak gören, ağız ve şiveleri ile bölgede çok farklı bir yeri olan Amasya'da yaşayan yerliler, önceden buyana kullanılan sözleri kullanmaya devam ediyorlar. Elmaya ‘alma’, başörtüsüne ‘bürük’, azıcığa ‘ecük’, civcive ‘cücük’, banyo yapmaya ‘yıkanmak’, kızılcığa ‘zoğal’ diyen kent sakinleri, belkiye ‘ellağım’, gömleğe ‘göynek’, muşmulaya ‘döngel’, çabuk olmaya ‘şip’, rezile ‘ilezir’, havluya ‘peşkir’, geçen yıla ‘bıldır’ diyerek konuşuyorlar. Amasya'ya ve Amasyalılara yabancı olan kişiler 'Heri'nin ne anlama geldiğini tam anlayamazlarken, köşeye ‘çene’, kümese ‘pinlik’, tırmığa ‘gelberi’, cımbıza ‘mangaş’ diyen Amasyalılar birbirlerini anlamakta güçlük çekmiyorlar. 

Özellikle yöresel ev yemekleri ile Türk mutfağına fazlaca lezzet katan Amasyalıların en önde gelen yemekleri arasında ‘keşkek’, ‘baklalı dolma’, ‘Amasya çöreği’, ‘vişneli ekmek’, ‘tarhana çorbası’ bunlardan sadece bir kaçı. Yemeklerin tariflerinin kaybolmaması için harekete geçen Valilik, Amasya yemeklerinden oluşan bir kitap bile bastırdı.