Devlet İstatistik Enstitüsü, 2000 Genel Nüfus Sayımı sonuçlarından elde edilen göç istitastiklerini açıkladı. İlki 1927 olmak üzere, 2000 yılına kadar toplam14 genel nüfus sayımı yapılan Türkiye’de bu sayımların sadece son dördünde göçle ilgili bilgi derlendi.

2000 Genel Nüfus Sayımı sonuçlarına göre 1995-2000 döneminde 6 milyon 692 bin 263 kişi yerleşim yerleri (il merkezi, ilçe merkezi, bucak ve köy) arasında, 4 milyon 788 bin 193 kişi de iller arasında göç etti. Bu dönemde yerleşim yerleri arasında göçeden nüfusun toplam nüfusa oranı yüzde 11, iller arasında göç eden nüfusun oranı da yüzde 8 olarak gerçekleşti.

1975-2000 yılları arasındaki 25 yıllık zaman dilimi dikkate alındığında, 1980-1985 döneminde göç eden nüfus oranının diğer dönemlere göre daha düşük oldugu gözleniyor. 1995-2000 döneminde ise bir önceki döneme göre göç eden nüfusun oranında önemli bir değişiklik gözlenmemekle birlikte, göç eden nüfus büyüklüğünün son 25 yılda yaklaşık iki kat artış göstermesi dikkat çekti.

1995-2000 döneminde, yerleşim yerine göre göç hareketliliğinde en önemli değişim, şehirden köye olan göçlerde meydana geldi. Şehirden köye göç eden nüfusun büyüklüğü, 1995-2000 döneminde bir önceki döneme göre iki kat artış göstererek 681 bin kişiden, 1 milyon 343 bin kişiye yükseldi. 1995-2000 döneminde yerleşim yerine göre göç eden nüfusun yüzde 20’sini şehirden köye olan göçler oluşturdu.

ŞEHİRDEN ŞEHİRE GÖÇ DÜŞTÜ

GÖÇ NEDENİ İŞ
İller arası göç eden nüfusun göç nedenlerinin başında yüzde 20 ile iş arama-bulma ve yüzde 13.2’le tayin ve atama geldi. Göç eden nüfusun yüzde 26’sı hanedeki fertlerden birine bağımlı olarak göç ederken, eğitim nedeniyle göç edenlerin oranı yüzde 11.6 olarak belirlendi.

YURT DIŞINDAN GÖÇ
2000 Genel Nüfus Sayımına göre 1995-2000 döneminde yurt dışından 234 bin 111 kişi Türkiye’ye göç etti. Bunların nüfusun toplam nüfus içindeki oranı yüzde 0.38 olarak hesaplandı. 1975-2000 dönemi dikkate alındığında, 1980-1985 döneminde yurt dışından gelenlerin sayısı bir önceki döneme göre yaklaşık iki kat artış gösterirken daha sonra azalma eğilimine girdi.



Yerleşim yerleri arasında göç eden nüfusun çoğunluğu, şehirden şehire göç ediyor. Şehirden şehire göç eden nüfus büyüklüğü bir önceki döneme göre yaklaşık 500 bin artarken, göç eden nüfus içinde 1985-90 döneminde yüzde 62.2 olan oranı 1995-2000 döneminde yüzde 57.8’e düştü. Köyden köye göç eden nüfus oranındaki azalma ise sürdü. 1975-1980 döneminde yüzde 14.75 olan bu oran, 1995-2000 döneminde yüzde 4.68’e düştü.

BATI KARADENİZ İSTANBUL’A GÖÇTÜ

Bölgeler arası göç eden nüfus, 12 istatistiki bölgeye değerlendirdildiğinde İstanbul, Batı Marmara, Ege, Doğu Marmara ve Batı Anadolu Bölgeleri göç alan (net göç hızı pozitif), Orta Anadolu, Batı Karadeniz, Doğu Karadeniz, Kuzeydoğu Anadolu, Ortadoğu Anadolu ve Güneydoğu Anadolu Bölgeleri ise göç veren (net göç hızı negatif) bölgeler oldular. Net göç hızına göre İstanbul Bölgesi binde 46 ile en fazla göç alan, Batı Karadeniz ve Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi ise binde 50 ile en fazla göç veren bölge olarak belirlendi. Akdeniz Bölgesi’nde ise net göç hızı sıfıra yaklaşık bir düzeylde kaldı. İstanbul Bölgesi en fazla göçü Batı Karadeniz Bölgesi’nden aldı.

1995-2000 döneminde 23 il göç alırken, 58 il göç verDİ. Net göç hızına göre en fazla göç alan ilk üç il Tekirdağ, Muğla ve Antalya, en fazla göç veren ilk üç il ise Ardahan, Bartın ve Sinop oldu. 1975-1990 döneminde en fazla göç alan il olan Kocaeli’nin 1995-2000 dönemindeki net göç alma hızı 1999 yılındaki deprem nedeniyle sıfırda kaldı.