İbn-ür Refik Ahmet Nuri Sekizinci
İbn-ür Refik Ahmet Nuri SEKİZİNCİ (1874-1935)
Tiyatro oyuncusu ve oyun yazarı.Galatasaray Sultanisi’ni bitirdi. Çeşitli memurluklarda bulundu. Edebiyata ilgisi Ahmet Mithat Efendi’nin özendirmesiyle başladı. Tiyatroya eğilimi ağır basınotdu. Arkadaşlarıyla kurduğu bir öğrenci topluluğu için “Çoban Kızı” adlı bir güldürü yazmıştı. Meşrutiyet’ten sonra bir tiyatro gurubu kurarak Selanik’e kadar gittiler ve donanmaya yardım amacıyla Namık Kemal’in “Vatan” piyesini oynadılar.
Darülbedayi’nin ilk kuruluşundaki edebi kurulda yer aldı. Bir anlaşmazlık yüzünden tüm kurul istifa edince, gezgin bir topluluk kurarak Anadolu’ya turneye çıktı, tiyatroyu yurdun en uzak köşelerine götürmek için çalıştı. 1932’de Ankara Halkevi Sahnesi’nde yönetmen olarak çalışmaya başladı. Birkaç oyunda rol aldı. Elli oyununun yirmisi yayınlandı.
Eserlerinden başlıcaları:
Şair (1908),
Tecdid-i Nikah (1910),
Fırsat Yoksulu (1919),
Aşkı Atik (1920),
Sekizinci (1923),
Çürük Eldiven (1927),
Büyük Baba (1928),
Son Altes (1934).
