Kütahya İli Kaynakçası
Charles Texier, Asie Mineure, Paris 1862;
İsmail Hakkı Uzunçarşılı, Bizans ve Selçukilerle Germiyan ve Osman Oğulları zamanında Kütahya Şehri, İstanbul 1932;
Evliya Çelebi, Seyahatnamesi, (Yay. Zuhuri danışman),İstanbul l971, C.13,s.46-47;
İsmail Hakkı Uzunçarşılı, Anadolu beylikleri, Ankara 1969;
Mustafa Çetin Varlık, Germiyan-oğulları Tarihi (1300-1429), Ankara 1974;
Mustafa Çetin Varlık, XVI. Yüzyılda Kütahya Sancağı, Erzurum 1980;
H. Güner, Kütahya Camileri, Kütahya l964;
E.Hakkı Ayverdi, Osmanlı Mi’mârisinin İlk Devri, İstanbul 1966, C.I;
Ali Kızıltan, Anadolu Beyliklerinde Cami ve Mescitler, İstanbul 1958;
Oktay Aslanapa, Osmanlılar Devrinde Kütahya Çinileri, İstanbul 1949;
Ara Altun, “Kütahya’nın Türk Devri Mimarisi”, Kütahya, İstanbul 1981-1982, s.171-700;
Faruk Şahin, “Kütahya’da Çinili Eserler”, Kütahya, İstanbul 1981-1982, s.111-179;
Şerare Yetkin, “Kütahya Dışındaki Kütahya Çinileri ile Süslü Eserler”, Kütahya, 1981-1982, s.83-110;
Hakkı Dursun Yıldız, “Kütahya’nın Tarihçesi”, Kütahya, İstanbul 1981-1982, s.35-51;
A.Semih Tulay, “Kütahya Arkeolojisi”, Kütahya, İstanbul 1981-1982, s.53-68;
Gülgün Tunç, Taş Köprülerimiz, Karayolları Genel Müdürlüğü, Ankara1978;
Lami Eser, Kütahya Evleri, İstanbul 1955;
Sevgi Parlak-Barihüda Tanrıkorur, “Kütahya Mevlevihanesi Maddesi”, Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, Ankara 2003, C.27, s.1-3;
Kenthaber Kültür Kurulu
