Muğla’nın Milas ilçesinde, 1977’de trafik kazasında yaşamını kaybeden Huriye Arıcı’nın, ölümünden üç yıl sonra otopsiye gönderilen kemiklerinin, gelen raporun ardından tekrar gömülmeyerek, eskiden adliye olarak kullanılan kaymakamlık binasının bodrumunda unutulduğu ortaya çıktı. 

Menteş köyünde oturan Arıcı (56), 1977’de yeğeni Mehmet Arıcı’nın geri manevra yaptığı otomobilin altında kalarak can verdi. Kazanın ardından Milas 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nde dava açıldı. Mahkeme, olayın cinayet olabileceği şüphesi üzerine 20 Nisan 1980’de mezarın açılarak Arıcı’nın kemiklerinin otopsi için İstanbul Adli Tıp Kurumu’na gönderilmesine karar verdi. Adli Tıp, Arıcı’nın kafatası, omur ve boyun kemiklerini, gerekli incelemenin ardından tekrar, Milas 1. Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderdi. Ancak, gönderilen kemikler, adliyenin iki ay önce boşalttığı kaymakamlık binasının, depo olarak kullanılan bodrum katındaki bir sandalyenin üzerinde unutuldu. Kaymakamlık binasındaki tadilat sırasında önceki gün sandalyenin üzerindeki kutuyu açan işçiler, ortadan ikiye kesilmiş kafatasını ve kemik parçalarını görünce şoke oldu. Kaymakamlık yetkililerinin yaptığı araştırma sonucu kemiklerin Arıcı’ya ait olduğu belirlendi. 

Annesinin kemiklerinin mezarında olduğunu sanan Hüseyin Arıcı (71) da olayı öğrenince şoke oldu. Kaymakam Bahattin Atçı da “Böyle bir unutkanlık nasıl oldu, bilmiyorum. Üzgünüm” dedi.