Neyzen Tevfik Kolaylı
Neyzen Tevfik KOLAYLI (1879-1953)
Hiciv şairi, neyzen. Tam adı Tevfik Kolaylı’dır.Bodrum’da doğdu, İlköğrenimini Bodrum’da gördü. İzmir İdadisi’ni bitirmeden ayrıldı. Kendi kendini yetiştirdi; Farsça öğrendi, İzmir Mevlevihanesi’ne, İstanbul’da Galata ve Kasımpaşa Mevlevihanelerine gitti. Fatih Medresesi’nde dört yıl okudu.
Bektaşi tarikatına girerek Sütlüce Tekkesi şeyhi Münir Baba’ya bağlandı. Bir süre Mısır’da yaşadı. Eşref’ın çıkardığı Deccal dergisindeki II.Abdülhamit’i yeren bir şiiri nedeniyle gıyabında idama mahkum edildi. İkinci Meşrutiyet’in ilanıyla İstanbul’a döndü.
Ney çalmadaki ve şiir okumada ustalığı ile sözünü esirgemezliği haklı ve yaygın bir ün kazandırdı. Toplumsal kural ve baskıları takmayarak ilginç yaşantısını her dönemde sürdürdü. Sürekli içki içtiği için, zaman zaman akıl hastanesinde bağımlılık tedavisi gördü.
Nef’i ve Eşref’ten sonra Türk Edebiyatında taşlama türünün üçüncü önemli temsilcisi kabul edilir. Baskıyı, yobazlığı, din-mezhep ayrımcılığını, insanlar arasında eşitsizliği, çıkarcı politikacıları, çağdaşlaşma adına girişilen yararsız özentili davranışları kınamış; inanç özgürlüğünü, kadın haklarını savunmuştur. Yaşamın acılarını, toplumdaki bozuklukları, haksızlıkları konu edindiği hicviyeleri dillerde ve gönüllerde yer etmiştir.
Başlıca eserleri:
Hiç (1918),
Azabı-ı Mukaddes (1919).
