Ak Şemseddin
Ak Şemseddin (1389-1459)
Osmanlı dönemi hekim ve bilgini. Asıl ismi Mehmed İbn-i Hamza’dır. Hz.Ebubekir’e kadar uzanan Şeyh Şehabeddin Şühreverdî soyundan gelir. Medrese öğrenimini tamamladıktan sonra Osmancık ve Göynük’de müderrislik yapmış ve tasavvufa yönelmiştir. Hacı Bayram-ı Veli’nin halifesi olmuş, tıp ve eczacılık dalındaki çalışmaları ile de Lokman-ı Sani unvanını kazanmıştır.
Sultan II.Murad, oğlu Şehzade Mehmed’e (Fatih Sultan Mehmed) Onu hoca olarak Göynük’ten saraya getirmiştir. Fatih Sultan Mehmed’in eğitiminde çok etkili olmuş, öğrencisinin padişahlığı sırasında da yanından ayrılmamıştır. İstanbul’un alınışında padişahı yönlendirmiş ve askeri güçte de büyük payı olmuştur.
İstanbul’u kuşatan Arap ordularında bulunan Eba Eyyüb el-Ensari’nin mezarını gördüğü bir rüya sonucunda bulmuştur. İstanbul’un fethinden sonra kendi isteği ile Göynük’e dönmüş, orada Bayramiyye Tarikatını yaymış ve eserlerini yazmıştır. Göynük’te ölmüştür ve türbesi oradadır.
Eserleri:
Risaletü’n-Nuriyye
Def-i Metain (Hall-i Mişkilat)
Risale-i Zikrullah
Makamat-ı Evliya
Risale-i Şer-i Akval-i Hacı Bayram Veli
Tehis-i Def-i Metain.
