Kocaeli tiyatroya doydu

Kocaeli Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatroları, 2006-2007 sezonunda Süleyman Demirel Kültür Merkezi ve Halk Eğitim Sahnesi'nde toplam 409 kez perde açarken, 80 bin seyirciye ulaştı.

Kocaeli Büyükşehir Belediyesi'nin en önemli sanat kuruluşlarından olan ve bu yıl 10. sanat yılını kutlayan Şehir Tiyatroları, geride bıraktığımız sezonda başarılı bir performans sergiledi. Süleyman Demirel Kültür Merkezi'ndeki Büyük Sahne ve Oda Tiyatrosu Sahnesi ile birlikte, geçen yıl faaliyete geçen Halk Eğitim Sahnesi'nde oyunlarını sergileyen Şehir Tiyatroları, 17 yeni oyunu seyirciyle buluşturdu. Başarılı bir sezon geçiren Şehir Tiyatroları, tam 409 kez perde açarken, "Godot'yu Beklerken, Karar Kimin, Tartuffe, Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz, Oyunun Oyunu, İçerdekiler, Ayrılık, Yalancının Resmi, Ramazan Eğlencesi, Çocuğum ve Sınır" adlı oyunları sahneledi.

Büyükler için sergilenen oyunlarla birlikte, minik seyirciler de unutulmadı. Şehir Tiyatroları minik seyirciler için, "Pinokyo, Hoşu'nun Utancı, Ormanda Şenlik Var, Keloğlan, Benim Güzel Pabuçlarım, Sokak Kedileri" gibi oyunları sahnelerken, büyük ilgi gördü. SDKM ve Halk Eğitim Sahnesi'nde sahnelenen oyunları toplam 80 bin seyirci izledi. Tiyatroya gidemeyen vatandaşlara tiyatro keyfi yaşatmak için kurulan Tır Tiyatrosu ise, köy ve beldelerde sahnelediği oyunlarla 50 bin vatandaşa ulaşmayı başardı. Ayrıca Şehir Tiyatroları, "Godot'yu Beklerken, Pinokyo, Tartuffe, Ayrılık, Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz, Sınır, Sokak Kedileri, Benim Güzel Pabuçlarım, Hoşu'nun Utancı" gibi oyunlarla turne ve festivallerde boy gösterdi. Kent dışında farklı yerlerde yapılan bu gösteriler sayesinde tiyatrocularımız, 11 bin kişiye tiyatro izlettirme fırsatı buldu.

Kocaeli seyircisi, Şehir Tiyatroları'nın yanı sıra İstanbul Devlet Tiyatroları ve İstanbul Şehir Tiyatroları ile yapılan oyun değişimi protokolü ile farklı oyunları izleme fırsatı da buldu. Protokolle ilimize gelen, "Ben Ruhi Bey Nasılım, 81. Cadde 14. Bina 2 Numaralı Daire, Müfettiş, İlk Göz Ağrısı, Hırçın Kız ve Ekmek İşçileri gibi birbirinden güzel oyunları izleyen seyirciler, adeta tiyatroya doydu.