İlk olarak şunu söylemeliyiz; yüz milyonlarca Euro bütçesi, Emirates gibi bir stadı, Arsene Wenger gibi bir hocası olan takımın kadrosunda oynayan futbolcuları “yedek” veya “genç” diye aşağılamak futbolun yazılmamış kurallarına aykırıdır. Dün sahada maçı kazanmayı çok isteyen bir Arsenal takımı vardı. Hatta bu enerji Fenerbahçe’nin de biraz dişini göstermesiyle tribünlere bile yansıdı. Tabi maçı televizyondan Sabri Ugan anlatımıyla takip edenlerin bu gerilmeyi hissetmesi için futbola odaklanmasına gerek yoktu. Birilerinin bu arkadaşa geç te olsa bu işlerden elini eteğini çekmesinin ciddi olarak tavsiye etmesi lazım.

Fenerbahçe’ ye gelirsek…değişen hiçbir şey yok ne yazık ki. Alex’in olmaması orta sahaya mukavemet sağladıysa da, aynı basiretsiz oyun sahnedeydi Londra’da. Selçuk’un ve Luganono’nun isyankar ve özverili oyunu, Gökhan Gönül’ün çabası, Volkan’ın ilk maçta yanında olmayan şansını saymazsak takım adına pozitif bir şey konuşmak imkansız gibi. Aragones ;Boy ortalaması 1.85 m. olan rakip defansın arkasına havadan top atıp Guiza’yı kaçırmaya çalışarak heba edilen ilk altmış dakikadan sonra, nihayet Emirates’te oynayan ilk “Urfa’lı” şerefine ulaşmış ve bundan daha fazlasını haketmeyen Maldonado’yu çıkarmayı aklına getirince takım biraz hareketlendi o kadar…

Ne yazik ki, eğer bu oyun sistemiyle oynanacaksa Fenerbahçe’nin acilen 2 kanat transferi yapması şart gibi gözüküyor. En vasat oyuncularını bile dünyanın en iyi futbolcusu gibiymiş gibi cilalayan İngilizlerin Colin Kazım’ın neden suratına bakmadıklarını her geçen gün daha iyi anlıyoruz. Fenerbahçe taraftarı için bir başka hayal kırıklığı da Deivid tam iyileşince su yüzüne çıkacak. Kesinlikle belli oldu ki, geçen seneki formuyla bile bu sistemde oynamasına imkan yok.