Vacidiye Medresesi
Kütahya ‘da bugün Kütahya Müzesi olarak kullanılan Vacidiye Medresesi, Demirkapı veya Molla Abdülvacid Medresesi olarak da bilinmektedir. Medresenin dört satırlık kitabesinden Germiyan Beyi, II.Yakub Bey’in büyükbabası Germiyan emirlerinden Mübarazeddin Umur bin Savcı tarafından 1314-1315 yılında yaptırılmıştır. Molla Abdülvacid’in bu medresede uzun süre ders vermesi ve ölümünden sonra da buraya gömülmesinden ötürü yapı Vacidiye Medresesi olarak tanınmıştır.
Kitabe:
“Ammera hazihi’l-medreseti’l-mübârek
El-Mevlâ el-Muazzam Melikü’l-Umerâ ve
El-Kuberâ Mübariz el-din Umur bin Savcı
Min cizyeti Alâşehir Senete erba’a aşere aşere ve seb’amie
714 (1314-1315)”.
Medrese kesme taştan, kapalı avlulu, iki eyvanlı ve tek katlı olarak yapılmıştır. Medresenin dış cephesi tamamen taş kaplıdır. Portali kuzey cephesinin ortasında dışarıya doğru çıkıntı yapar ve iki iri silme ile sınırlanmıştır. Bezemesiz olan bu giriş sivri kemerlidir. Portal çıkıntısından sonra kuzey cephesi doğu ve batı yönlerinde devam etmektedir. Portal aynı zamanda bir eyvan şeklinde olup, üzeri kubbeli bir bölümden sonra geniş bir kemerle avluya geçiş sağlanır. Bu giriş portalinin iki yanında beşik tonoz örtülü, dikdörtgen planlı iki oda bulunmaktadır.
Avlu kare planlı olup, ortasında yakın tarihlerde yapılmış bir havuz bulunmaktadır. Ancak 1941 yılındaki bir fotoğrafa dayanılarak burada sekizgen bir şadırvan olduğu görülmektedir. Avlunun iki yanındaki kenarlarda beşik tonozlu üçer oda bulunmaktadır. Bu odalardan doğudakiler günümüze gelebilmişse de batıdakilerin Ulu Cami’nin yapımı sırasında yıkıldıkları ileri sürülmüştür. Orta avlu Türk üçgenlerinin yardımı ile dar kasnaklı kesme taş bir kubbe ile üzeri örtülmüştür. Kubbenin ortasında geniş bir açıklık olup bugün camekânla örtülmüştür.
Girişin eksenindeki eyvan dikdörtgen planlı olup, üzeri tonozla örtülmüştür. İki yanındaki dikdörtgen bölümler kare planlı olup üzerleri kubbe ile örtülüdür. Bu kubbelerinde ortaları açık bırakılmıştır. Ancak medresenin son onarımı sırasında bu açıklıklar kapatılmış, üzerleri kiremit kaplanmıştır. Medresenin bu bölümü dışarıdan üç yönlü destek payandaları ile sağır duvarlara hareketlilik getirilmiştir.
Medresenin bezemesi oldukça sadedir. Onarım sırasında ana eyvandaki Abdülvacid bin Mehmet’in lahdin altında perdah tekniğinde yapılmış çini parçaları ile karşılaşılmıştır. Bu çiniler XIII.yüzyıla tarihlendirilmiştir.
Kenthaber Kültür Kurulu
Fotoğraflar, www.kulturturizm.gov.tr ve www.tutavtermal.com adreslerinden alınmıştır.
