Beşiktaş Vapur İskelesi Şirketi Hayriye tarafından 1913 yılında Mimar Ali Talat Bey’e yaptırılmıştır.
Neo-Klasik üslubun Türk mimarisine uygulayan ilk mimarlardan olan Ali Talat Bey bu yapıda sivri kemerler, iç ve dış cephelerde bezemelere yer vermiş ve böylece yeni bir mimari anlayışı ortaya konmuştur. İskelenin iç mekânlarında, tavan kenarlarında alçı mukarnas sıralara, duvarlarda da kalem işi bezemelere yer verilmiştir. Ayrıca dış cephelerde taş kabaralar, pencere kemerleri içerisinde de çini panolar yerleştirilmiştir. Giriş cephesindeki sivri kemerin iki yanında bulunan çini panolara da binanın yapım tarihi yazılmıştır. İskelenin deniz cephesinin iki yanına yerleştirilen, özgün kuleler kubbe ile örtülmüştür. Ne var ki bu kubbeler 1970 yılı onarımında yıkılmış ve üzerleri kırma çatı ile örtülmüştür.
Neo-Klasik üslupta iki katlı yığma olarak yapılan iskele değişik tarihlerde onarılmış ve değişikliğe uğramıştır. Boğaziçi’ndeki diğer iskelelerden farklı olarak iskelenin caddeye bakan cephesinin iki yanına simetrik olarak yerleştirilmiş iki bina yerleştirilmiştir. Bu binaların iskelenin yapımından sonraki tarihlerde yapıldığı sanılmaktadır. Bunlardan bir tanesi 1961’de Denizcilik Bankası’nın Beşiktaş Şubesi olarak kullanılmaya başlamış, diğeri de kahvehaneye dönüştürülmüştür.
İskelenin deniz tarafındaki bekleme salonu daha önce üç bölümden meydana gelmişti. 1948 yılında yapılan onarım sırasında bu bölmeler kaldırılmış ve bekleme salonu tek salon haline getirilmiştir. Günümüzde zemin katında turnikeler ve gişeler bulunmaktadır. İskelenin üst katı 1950 yıllarına kadar düğün salonu olarak kullanılmış, 1979’da buradaki camlı bölgeler kapatılmış ve Denizcilik İşletmeleri’nde çalışanların lokaline dönüştürülmüştür.
Kenthaber Kültür Kurulu