Özdemir İnce
Özdemir İnce (1936- )
Şair.Mersin’de doğdu. Ortaöğrenimini Mersin Lisesi’nde tamamladı (1956).Gazi Eğitim Enstitüsü Fransızca Bölümü’nü bitirdi. Paris’te edebiyat ve fonetik üzerine eğitim gördü. Fransızca öğretmenliği, Türkiye Radyo Televizyon Kurumu’nda çevirmenlik, denetçilik, yöneticilik, danışmanlık ve yayınevlerinde editörlük yaptı.İlk şiiri (1954’te Kaynak dergisinde yayınlandı.
Daha sonra Türk Sanatı, Pazar Postası, Türk Dili, a, Değişim, Dost, Şiir Sanatı, Papirüs, Soyut, Türkiye Yazıları, Milliyet Sanat, Yusufçuk, Yazko-Çeviri gibi dergilerde şiirleri yayınlandı ve Kiraz Zamanı adlı kitabıyla 1968 May Edebiyat Ödülünü, Yannis Ritsos’tan çevirdiği Taşlar, Yinelemeler, Parmaklıklar adlı çeviri kitabıyla 1979 Türk Dil Kurumu Ödülünü kazandı.
İkinci Yeni akımına bağlı şiirleri ile öne çıktı, zamanla toplumsalcı yönelim kazandı. Türk şiirinde şiir üzerine düşünen ve yazan ender şairlerden biri.
Eserlerinden bazıları:
Kargı (1963),Tutanaklar (1967), Kiraz Zamanı (1969), Karşı Yazgı (1974), Rüzgâra Yazılıdır (1979), Elmanın Tarihi (1981), Kentler (1981), Yedi Deryalar Geçsen (1983), Siyasetnâme (1984), Eski Şiirler (1985), Hayat Bilgisi (1986), Zorba ve Ozan (1987), Başak ile Terazi (1989), Canyelekleri Tavandadır (1989), Burçlar Kuşağı (1989), Güneş Saati (1990), Gürlevik (1990), Gündönümü Gündönümü (1992), Tekvin (1994, toplu şiirler 1), Delta (1994, toplu şiirler 2), Tohum Ölürse (1994, toplu şiirler 3), Yazın Sesi (1994), Yağmur Taşı (1995, toplu şiirler 4), Uykusuzluk (1996), Mani Hayy (1998) vb.
